مالیمووس کێ بوو؟
Life seems absurd, harsh, and dark. However, human beings are connected to the meanings by thin strings. That thin string for me is Ovraz warmth.
پێم گوتی وەرە نەهاتی ئەم جارەش نەتتوانی جوانیەکانی سرووشت ببینی.
Ich habe ihm gesagt, dass du dieses Mal nicht gekommen bist,
بەرنامەی شاخەوانی سەرکەوتنی لووتکەی مالیمووسی ناوچەی کانی زەردی سەردەشت
هەینی 25ی گەڵارێزان (خەزەڵوەر)بەهەشتی پاییزی ناوچەی سنووری کانی زەرد و قاسمەڕەشی سەردەشت
……………………………………………………..
پس از مدت زیادی دوری باز هم قرار بود کوله بر دوش راهی شوم. ذوقی سراپای وجودم را گرفته بود، انگاری کودک دبستانی بودم که فردا اولین روز مدرسه اش است…
امسال کلاس چهارم هستم! چهار سال است به مکتب اوراز میروم.
شهر در خواب عمیقی فرو رفته بود.هوا به طرز دلنشینی آرام بود ، نسیم صبح آذر اگر دلنواز نبود آزار دهنده هم نبود. صدای خر خر موتور ماشین کاک صلاح به جان خیابان ها طنین می انداخت. هشتاد نفر از همنوردان رخت خواب گرم خود را جا گذاشته بودند که منظره ی فوق العاده ی کانی زرد و مالیموس را ببینند. جاده طولانی بود، گویی کسی تا بی انتهایی دنیا آن را کشیده بود.
پس از گذشت ساعت ها اکنون خودم را در میان دشتی انبوه از برگ های نارنجی میدیدم.
دالان بهشت! آنجا دالان بهشت بود… دشت هایش سحر انگیز بودند، تلفیق رنگ های خرمایی،طلایی.سبز،زیتونی و رنگ های دیگری که برایشان واژه ای بلد نیستم زیر گنبد آسمان نیلگونش جلوه ی منحصر به فردی ساخته بود.
آه! چقدر ابرهایش دوست داشتنی بودند، به مانند تکه ای از پنبه در بیکران آسمان پراکنده شده بودند…
میدانید زندگی بیهوده به نظر میرسد، زمخت و سخت و تاریک اما نخ های باریکی هستند که آدمی را به دنیا وصل میکنند، برای من آن نخ باریک زندگی گرمای اوراز است.
برای من آن نخ زندگی چمن، برگ، بوی پاییز، صدای آب، صدای آواز کوردی ابراهیم خاتمی، سوال های علمی کاک فرید، شوخی های کاک آرش، نگاه های کنجکاو کاک هیوا، لبخند مینا، نگاهای مهربان شیرین …وحتی گاهی لبخند چشم های کاک صلاح در آینه است …
اکنون شما پاسخم دهید برای شما نخ اتصال به زندگی کدام است؟
#سپیدار
@sepidare_pir
……………………………………………………
After a long time I was supposed to be in motion once more, excited like an elementary student. I’m fourth this year attending Ovraz school. City was sleeping like a log. Weather was charming. The morning breeze if was not so sweet wasn’t bothering either . The motor of the car was growling. Eighty members of Ovraz club left their warm morning beds to be in Kani Zard and Malimus. The road seemed endless like the one being stretched to the infinity. After passing hours and hours found myself among fields covered by orange leaves. There was the heaven valley. The fields were mysterious. The mixture of the colors, brownish red, gold, and green were unique under the bluish sky. How lovely were the clouds like cotton spreading around.
Life seems absurd, harsh, and dark. However, human beings are connected to the meanings by thin strings. That thin string for me is Ovraz warmth. It is the grass, leaves, the smell of autumn, river sound, Ebrahim Xatami’s Kurdish songs, Kak Farid’s scientific questions, Kak Arash’s jokes, Kak hiwa’s curious looks, Mina’s smile, Shirin’s kindness and even Kak Salah’s smiling look in mirror.What is your connecting string to the world?
Life seems absurd, harsh, and dark. However, human beings are connected to the meanings by thin strings. That thin string for me is Ovraz warmth. It is the grass, leaves, the smell of autumn, river sound, Ebrahim Xatami’s Kurdish songs, Kak Farid’s scientific questions, Kak Arash’s jokes, Kak hiwa’s curious looks, Mina’s smile, Shirin’s kindness and even Kak Salah’s smiling look in mirror.What is your connecting string to the world?
@sepidare_pir
پێم گوتی وەرە نەهاتی ئەم جارەش نەتتوانی جوانیەکانی سرووشت ببینی. ژیان لێرە بە هێمنی دەگوزەرێت، هێشتا دەتوانی لە ئارامی تێبگەی. هەموو وەرزێک جوانی خۆی هەیە، بەڵام لێرە پاییز ڕەنگ و بۆنێکی تایبەتی هەیە. له نێوان ڕەنگی زەرد و سەوز و سووردا قووم دەبیت. ئاوی ئێرە ڕوونیەکی تایبەتی خۆی هەبوو. دڵت نەدەهات دەست لە ئاو خەی و ناکا پاکی و جوانی خۆ ون کا. رێگا و شۆنیی ئێرە دەتباتە دنیایەکی تر. دەنگی گەڵاکان ئاوازی جوانی سرووشت دەدات و دەتگەڕێنێتەوە بۆ دنیای هەبوون. لانی کەم دەرفەتی ژیان و هەستکردن بە زیندوویی دەکرد. دەکرا خەم ساڵانێکی زۆر قووت بدەیت و بە خۆشییەوە پێبکەنێت و دەنگی بێدەنگی بشکێنیت. دەتوانیت لە با دا سەما بکەیت و خۆت لە نێوان دار بەڕوو و گوێزەکاندا ببینیوە. دەتوانیت بە تەنیا هەنگاوێک بنێیت و هەنگاوی داهاتووت لە مێشکتدا پاک کەیەوە. دەتوانی کەسێک بیت و گۆرانی لەسەر جوانییەکانی ئێرە بڵێیت و کەس گۆی لێنەبێ. بەڕاستی ئێمە بەم هەموو جوانییە سەرخۆش بووین. بریا هات بای و خۆت لە نزیکەوە هەستت کرد با.
سۆمەیە خزری
Ich habe ihm gesagt, dass du dieses Mal nicht gekommen bist, du kannst die Schönheit der Natur nicht sehen. Das Leben geht hier friedlich weiter. Du kannst immer noch verstehen, dass jede Jahreszeit ihre eigene Schönheit hat, aber hier hat der Herbst seine eigene Farbe und seinen eigenen Geruch Gelb, Grün und Rot. Das Wasser hatte hier seinen eigenen Glanz. Die Stimme der Menschen gibt dir die schöne Melodie der Natur und entführt dich in die Welt des Daseins Lebe und fühle dich lebendig. Du könntest jahrelanges Leid hinunterschlucken, glücklich lachen, die Stille brechen, im Wind tanzen, dich zwischen den Bäumen und Walnüssen wiederfinden, einen Schritt allein machen. Mache dir deinen nächsten Schritt klar. Du kannst jemand sein und über die Schönheit hier singen und niemand wird zuhören. Wir waren wirklich betrunken von all dieser Schönheit. Ich wünschte, du könntest kommen und es aus nächster Nähe erleben
سۆمەیە خزری