گزارش برنامه کوهنوردی جمعه 11 ارديبهشت
منطقه ميدان ئه‌سته‌ر (روستاي بی‌هه‌نگون)
صبح روز جمعه 11 ارديبهشت ماه 1388 ساعت 6 صبح 53 نفر از ثبت نام کنندگان در اين برنامه مقابل دفتر کانون کوهنوردان اوراز مهاباد حاضر بودند. نيم ساعت طول کشيد تا کوله‌پشتي‌ها جابجا شد و نفرات سرنشين 3 دستگاه ميني‌بوس مشخص گرديد. آقاي عطا عزيزي مثل هميشه با احساس مسئوليت در محل حاضر بود تا کار حضور و غياب و هماهنگي‌هاي لازم را انجام دهد هرچند خود در اين برنامه شرکت نداشت.
مقصد روستاي بی‌هه‌نگون بود در حدود 40 کيلومتري مهاباد. کاروان کوهنوردان ساعت 6:30 حرکت کرد بعد از خروج از مهاباد و عبور از کنار درياچه زيباي سد مهاباد که لبريز از آب بود و طي حدود 15 کيلومتر از جاده مهاباد به سردشت به پل سياقول ميرسيم که سمت راست يا به عبارتي در غرب ما قرار دارد. با عبور از پل در امتداد جاده آسفالته روستائي و طي 5 کيلومتر از آن در کنار روستاي سياقول پائين به جاده خاکي خواهيم رسيد. در مسير اين جاده از روي رودخانه پرآبي ميگذريم که يکي از سرچشمه‌هاي آن مقصد ماست(ميدان ئه‌سته‌ر) و مقصد رودخانه مبدا حرکت ما يعني درياچه سد مهاباد. حدود کمتر از 10 کيلومتر بعد به روستاي باگردان ميرسيم از اينجا جاده به دوراهي ميرسد سمت راست آن به روستاهاي سه‌رته‌نگ و سه‌رهولان رفته همانجائي که اولين برنامه کوهپيمائي من و اولين گزارش اين وبلاگ از آن شروع شد منظور ارتفاعات “لند شيخان” و “غار رفته” است. ما به سمت چپ ميرويم تا از روستاي چومان عبور کنيم و بعد از 5 کيلومتر ساعت 8 صبح به روستاي بي‌هه‌نگون برسيم و از ميني‌بوس‌ها پياده شويم. در راه زيبائي مناظر ما را مجبور کرد دو بار پياده شويم و عکس بگيريم.
در روستا همنوردان به دو گروه تقسيم شدند 14 نفر به سرپرستي آقاي قادر دانشيار راهي بخشي از ارتفاعات سپي‌سنگ شدند و قرار شد ساعت 17 در همين محل جهت بازگشت به ما بپيوندند.39 نفر گروه دوم به سرپرستي آقاي جمال عزيزي به قصد قله ميدان ئه‌سته‌ر حرکت خود را از کنار رود خروشان و دامنه سبز و زيبا به طرف ارتفاعات پربرف آغاز نمود. ساعت 9 در دامنه‌اي کم ارتفاع و سرسبز پر از گلهاي بهاري به منظور صرف صبحانه توقف کرديم. طبق روال معمول لطف روستائيان شامل حال ما خواهد بود نان تازه يا لبنيات اين بار يک قابلمه بزرگ ماست تازه گوسفندي در سفره صبحانه کوهنوردان بود. ساعت 9:45 گروه به طرف قله حرکت خود را از شيبي حدود 35 درج آغاز نمود. در نزديکي قله شيب مسير به 70 درجه يا در روي برفها به بيشتر از آن هم مي‌رسيد. قبل از حصار قله 5 نفر با هماهنگي سرپرست گروه از ادامه صعود منصرف شده به قسمتهاي کم ارتفاع برگشتند. پوشش گياهي منطقه در اين ارتفاع (حدود 2200 متر) به دليل مرتفع بودن و سردي هوا هنوز سبز نشده و گلهاي ريواس تازه سر از خاک بيرون آورده بودند. مردم منطقه ما به شدت به کنگر و ريواس و ديگر گياهان کوهي علاقمند هستند به همين دليل در اين فصل صدها تن به کوهستان آمده (جهت فروش اين گياهان در شهر) به جمع آوري آن مي‌پردازند. چگونگي اين کار و آسيب زيست محيطي آن به طبيعت بکر کوه را به صاحب‌نظران مي‌سپارم. فقط اين ما را بس که حداقل سعي کنيم ما از اين آسيبها بدور باشيم. ساعت 13 به حصار قله رسيديم جائي پر از برف و صداي دلنشين شرشر آب حاصل از آب شدن برفها که تمام زمينها را پوشانده بود و از ميان سنگها جاري بود. چشمه‌ي سرد را برفها پوشانده بودند و فقط دهانه آن باز بود. کمي پائين‌تر با سنگ جانپناه‌هائي ساخته شده تا کوهنوردان ناهار خود را بدور از گزند باد شديد صرف کنند. گفتني است مدتي بعد از ما رانندگان ميني‌بوس‌ها نيز به جمع کوهنوردان در اين ارتفاع پيوستند تا ناهار را در کنار ما صرف کنند. تا اينجا هوا آفتابي و خنک و بسيار مطبوع بود. تعداد 17 نفر از اين گروه به سرپرستي آقاي ابراهيم خاتمي در ساعت 13:30 رهسپار قله شدند از حصار قله تا ارتفاع 2970 متري قله با عبور از ميان برف و سنگ‌هاي سخت کمتر از 400 متر است که 11 نفر از گروه در يک مسير به پاي قله رفته و از مسيري ديگر 6 نفر ساعت 15 بر قله ايستاديم. تمامي اعضاي گروه به سلامت به ديگر همنوردان خود پيوستند و بعد از صرف ناهار در ساعت 16 حرکت به طرف روستاي بي‌هه‌نگون آغاز شد. ساعت 18 تمامي اعضاي گروه‌ها در نهايت سلامت در روستا به هم پيوستند تا بعد از اجراي يک برنامه موفق و هماهنگ در ساعت 20 به مهاباد برسيم.