گزارش برنامه کوهپیمایی روز جمعه 21 خرداد ماه 1389
مقصد: قله بز سینا و آبشار سووله دووکه‌ل
هدف برنامه: صعود به قله بز سینا (سینای خاکستری) و دیدن آبشار
نوع برنامه : کوهپیمایی نیمه سنگین یک روزه
سرپرست: آقای هیمن سلطانی
محل برنامه: منطقه مرگور اشنویه بخش دزه روستای کیسیان
تعداد: 4 نفر
ساعت 5 صبح روز جمعه 21 خرداد ماه تیم 4 نفره شامل آقایان سیامند مسماری، رحیم مظهری اقدم و انور احمدی‌اقدم به سرپرستی آقای هیمن سلطانی وسیله یک دستگاه خودرو شخصی پژه 206 با گذشتن از شهرهای محمدیار، نقده و اشنویه به طرف دره قاسملو حرکت کردیم. پس از رسیدن به روستای آغبلاغ در دشت‌بیل به سمت غرب حرکت کرده در منطقه‌ای به نام شیخ ابراهیم جهت صرف صبحانه توقف کردیم. سپس با گذشتن از بخش دزه(دیزج) و روستای گیسیان با عبور از راه آسفالته گردنه بز‌سینا ساعت 9 توقف کردیم. در بیشتر قسمت راه به دلیل شیب زیاد جاده باید با دنده یک حرکت کرد.
ساعت 9:10 بلافاصله بعد از پیاده شدن و برداشتن کولهها به طرف قله حرکت کردیم مسیر گشایی یخچال توسط کاک هیمن انجام گرفت پس از چند استراحت کوتاه ساعت 11 به قله رسیدیم. در مسیر تعدادی از کوهنوردان شهرهای دیگر نیز در حال صعود بودند که با کاک حسن از اعضای گروه قندیل سردشت آشنا شده و چند عکس یادگاری گرفتیم. در مسیر موبایل خط نمی‌دهد و فقط دسترسی به موبایل در قله امکان پذیر است. از اینجا قله دالان‌پر (سی‌سنوور یعنی 3 مرز) مرز سه کشور ایران، عراق و ترکیه و قله کیله شین مرز اشنویه با عراق دیده می‌شود. بعد از کمی استراحت و خوردن تنقلات در قله بیشتر مسیر بازگشت را روی برفها سر خوردیم تا ساعت 12 به محل پارک اتومبیل رسیدیم.
سپس در راه بازگشت جهت دیدن آبشار سوله دوکل قبل از رسیدن به گیسیان به سمت چپ و روستای گوله‌بی رفتیم در کنار آبشار بعد از استراحت نهار صرف شد.
عصر از همان مسیری که آمده بودیم به طرف مهاباد بازگشتیم و ساعت 20 در نهایت سلامت به مهاباد رسیدیم.
رحیم مظهری اقدم
برخورد کردیم مینی‌بوس به طرف پیرانشهر حرکت کردیم. در مسیر جاده مهابادبه ارومیه بعد از 25 کیلومتر به سه‌راهی نقده میرسیم. با گذشتن از بخش محمد یار حدود 15 کیلومتر تا نقده راه است و از نقده به طرف پیرانشهر حدود 45 دقیقه راه باقی است. بیشتر از 20 کیلومتر هم از جاده پیرانشهر به سردشت را باید طی کرد تا به روستای “گه‌زگه‌سک منگور” رسید. این روستا کنار جاده اصلی قرار دارد. در مسیر با توافق کوهنوردان بجای صبحانه مقداری نان محلی و تنقلات صرف شد. ساعت 8:30 از مینی‌بوسها پیاده شده در دامنه سرسبز با شیب متوسط و از محل مالرو به طرف منطقه جنگلی حرکت کردیم. پوشش گیاهی این منطقه مانند پوشش جنگلی زاگرس شامل درختان گردو، بلوط، آلبالوی وحشی،قه‌زوان(چاتلانقوش، به نقل از فرهنگ هه‌مبانه بورینه استاد هه‌ژار) درختچه‌های انار و گلهای شیلان است. گلهای شقایق و گیاهان دارویی مختلف پوشش گیاهی مراتع را تشکیل می‌دهد.از حیوانات هم میتوان گرگ، خرس، روباه، لاک‌پشت و مار را نام برد. فصل بهار و ماه اردیبهشت بهترین فصل برای دیدن منطقه است هرچند جنگل خرپاپ پاییز بسیار زیبایی دارد. آب رودخانه جاری در دره که آب آبشار خرپاپ هم به آن میریزد به تفریح‌گاه “پردانان” میرسد که کنار جاده اصلی پیرانشهر به سردشت است و آب این رود با پیوستن به چند رودخانه از جمله آبهای منطقه سرشاخان مهاباد رودخانه خروشان “کلوی” یا زاب را ایجاد کرده که پس از عبور از دره معروف و زیبای “گرژال” و کنار شهر سردشت به خاک کردستان عراق وارد می‌شود. سرچشمه اصلی این رود کوههای قندیل است.
پس از پایان شیب اول که حدود یک ساعت طول کشید مدتی به استراحت پرداخته اولین عکس گروهی برای یادبود این برنامه گرفته شد. بقیه مسیر پاکوب و بدون شیب به طرف دره آبشار خه‌رپاپ در حدود کمتر از یک ساعت طی شد. قسمت سوم راه شیبی نسبتا تند بود به طرف دره به سمت پایین از مسیری با پیچ‌وخم‌های بسیار تا ساعت 12 به محل استراحت واقع در کنار رودخانه پردانان رسیدیم و زیر سایه انبوه درختان گردو کنار چشمه‌ای گوارا بجای صبحانه هرکدام مختصر خوراکی صرف کردند. کولهها را در همان محل گذاشته جهت دیدن آبشار از روی پل (با تنه درختان و سنگ ساخته شده) عبور کرده و با گذر از تخته‌سنگهای کنار رودخانه خروشان وارد دره‌ای عمود بر رودخانه شده بعد از طی مسیر پاکوب باریک از میان گیاهان و درختان انبوه به آبشار زیبای خه‌رپاپ رسیدیم. بعد از گرفتن عکس ساعت 14 به محل استراحت برگشته پس از صرف ناهار و استراحت ساعت 17 به طرف روستای “گه‌زگه‌سک” از همان مسیری که آمده بودیم بازگشتیم. برای رسیدن به آبشار از دومسیر دره پردانان و یا یال بالاسری روستای مذکور میتوان بهره برد که ازهر کدام تقریبا 3 ساعت راه است. آنتن دهی مبایل وجود ندارد و هیچ پایگاه امدادی نیز ایجاد نشده است. ولی از این مسیر برای حمل بار توسط قاطر بسیار استفاده می‌شود بخصوص آنکه این دره به قندیل و مرز عراق منتهی می‌شود از دیرباز محل حمل کالا به وسیله قاطر بوده است.
در راه باز هم به دلیل شیب تند بازگشت چند دقیقه ای استراحت کرده ساعت 19:30 به محل پارک مینی‌بوسها رسیده و با تاخیری حدود 15 دقیقه از مسیر جاده اصلی پیرانشهر، نقده به مهاباد بازگشتیم.ساعت 22:30 به همراه کلیه نفرات حاضر در برنامه در نهایت سلامت و بدون هیچ مشکلی به مهاباد رسیدیم. گفتنی است یک تیم 5 نفره از اعضای کانون تازه تاسیس کوهنوردان دانشگاه آزاد مهاباد نیز در این برنامه حضور داشتند.